Довжих дон

Довжих дон

Довжих дон энд тэндгүй амилах нээ, энэ улсад. Жижгүүд  ч түүгээр бүр амархан өвчлөх шинжтэй. Тэд довжин донтсоор усан хүн, мөсөн хүн, галан хүн, шороон хүн, буруу хүн, зөв хүн гэгчийг хүртэл амиллуулах тэр. Довжих донгоор хийн хүн ингэж их бүтээгээд ирвэл төв монгол хийн  монгол болж мэдэх нь дээ ер нь.

Усан хүн довжих донгоор  амилахад буруу, зөв гэгдэх хэнд ч болов хүйтэн, ер нь тэгээд мөсжүүлэх мөсөн хүн хэрэгтэй. Мөс л болгож хөлдөөж орхихгүй л бол ус  үерлээд, үймүүлээд, шалбаагтуулаад ерөөсөө амраахгүй л дээ. Тэгэхээр энэ довжилтоор бас мөсөн гэгч хүн амиллаад ирэх нь. Гэвч мөсжүүлэлтийг хэтрүүлж үл болох. Мөсжихөд амьдрал үгүйрнэ шүү дээ.

Мөсөн хүний мөсжүүлэх хүйтэн авирыг барихад буруу, зөв гэгдэх хэнд ч болов халуун, ер тэгээд хайлуулах галан хүн  хэрэгтэй. Галаар мөсний хэрэгтэй хэсгийг нь хайлуулж урсгахгүй бол  дан мөсжилт тэсвэрлэшгүй хүйтэн, нэн бэрх. Тэгэхээр энэ довжилтоор бас л галан хүн гэгч амиллах нь л даа. Гэвч галжилтийг бас хэтрүүлж  үл болох. Ганжихад амьдрал хоосорно шүү дээ.

Галан хүний галдах хөөрлийг дарахад буруу, зөв гэгдэх хэнд ч болов шороон хүн хэрэгтэй. Бүр хар байсан ч яахав. Хар шороогоор галжилтийн хэрэггүй хэсгийг бөхөөж унтраахгүй бол дан галжилт их халуун, нэн хэцүү.Гэвч хар шороожилтыг бас хэтрүүлж үл болох.  Тоосжиход амьдрал хүндэрнэ шүү дээ.  

Шороон хүний тоосжуулах хийрхлийг дарахад  зөв, буруу гэгдэх хэнд ч болов өөр нэгэн “хэн” хүн мэдээж хэрэгтэй. Довжиж байгаа юм чинь. Тэгэхээр хэн гэгчийг бүтээе дээ байз, одоо. 

Довжих дон энд тэндгүй энэ мэтээр элдэв хийн хүн бүтээлгэсээр эцэстээ төв монголыг галзуу монгол, баян монголыг гуйланчин монгол болгож мэдэх нээ. Довжих энэ дон ер нь тэр жижгүүдээр л дуусаг харин Монголоор бус.

Ц.Лувсандорж

2014 оны 3 дугаар сарын 4-ны өдөр