Гурван сая хүнтэй, зөвхөн байгалийн баялгаараа гэхэд дэлхийд наймд бичигддэг атлаа ядуурсан гэдгээ бөмбөрцөгт зарлачихаад, өрөнд унасан гэдгээрээ дэлхийг алмайруулчихаад хээв нэг хийрхэж, найрлаж, баярлаж, найдаж, цэнгэж, уралдаж, бүжиглэж, спортлож, дуулж хуурдан хээв нэг байх юм, хөөрхий энэ цагийн энэ улс минь. Эх орон маань ийм болсны эх шалтгаан, гол алдаа нь юунд байдаг гээч!
Монголчууд бидний гэнэн цайлган гэгч зан авирт бий. Бас малынхаа буянаар өлсдөггүй амьдралын хэв маягт бий. Бас зээлэх хандлага, ёс суртахуунд бий. Бүр цаашилбал, "юун сүртэй юм" гэдэг энгийн хэлцэд бий.
Өлсөөгүй цагт
эрх ашгийн мэдрэмж ерөөсөө ордоггүй. Ажлын хөлсний их багын ялгааг
мэдэрдэггүй. Ажлын нэг цагийн хөлсөө бодож үзсэн нь бараг байдаггүй.
Хэрэггүй, шаардлагагүй байх шиг. Ажилласан ажиллаагүй бараг ялгаагүй
байх.
Ийм л сэтгэлгээ хандлага, авир энэ цагийн биднийг, эх орон монголыг минь ийм ядуу болгодог, муухай харагдуулдаг.
Өлсөх гэдэг хүсэх зүйл биш. Гэхдээ энэ цагийн монголчууд бид ажлын чухал, хөдөлмөрийн мөлжлөггүй байхын чухлыг мэдрэхийн тулд жаахан өлсөж үзэх хэрэгтэй юм шиг.
Өлсөөд ирэхэд ухаараад ирнэ. Тийм ээ!
Нэг цагийнхаа ажлын хөлсөө ядаж нэг эргэцүүлдэг болно. Цагийн мэдрэмжтэй болно. Өмчгүйчүүдийн зардаг ганц нь болох хөдөлмөрөө цэнэгүй байгааг мэдэрч мэднэ. Тэгээд түүнийгээ цэнэтэй болгохын тулд үйлдвэрчний эвлэлээ үнэн байгуулж, үйл хэргээ үнэн өрнүүлж мэднэ. Мэргэшиж мэднэ. Ядаж бичиг үсэгт тайлагдсан нэгнээ удирдагчаа болгодог болно. ЖДҮ биш харин гадагшаа харсан ганц том үндэсний үйлдвэрийг бүтээхийг шаардаж мэднэ. Ажлын байрыг асууж мэднэ. Хийрхэгчийг таньж мэднэ. Шударга ёс гэж орилогчдын шударга бусыг бас мэдэрч мэднэ. Түмэн гавьяат яруу найрагч, буман олимпийн аваргаас илүүтэйгээр ганц шинэ мэдлэг, ганц шинэ чадвар,ганц шинэ технологи л улсад хэрэгтэй гэдгийг хаа хаанаа мэдэрч ухаарч мэднэ. Энэ мэтийг зөв, төв эхлэхэд энэ улс сэвхийтэл урагшилна. Тийм ээ! Угтаа бол энэ орон минь ядуу монгол биш харин баян монгол юм чинь. Бид л арчаагаа алдаж түүнийгээ ядуу, муухай харагдуулаад, бөмбөрцгийн доог болгоод байгаа болохоос биш.
Бидний ядуурал, доройтол иймд бидний ядмагхан зан авир, дорой сэтгэлгээ, хандлагад л оршиж байна. Үүнээс бас ч амархан салахгүй. Гэвч эрсдэлтэй авч, хамгийн дөт нэг зам бий. Өлсөх. Өлсөхөд ухаарал хурдан ирдэг.
Ц.Лувсандорж
2019 оны 3 дугаар сарын 4-ний өдөр
Ийм л сэтгэлгээ хандлага, авир энэ цагийн биднийг, эх орон монголыг минь ийм ядуу болгодог, муухай харагдуулдаг.
Өлсөх гэдэг хүсэх зүйл биш. Гэхдээ энэ цагийн монголчууд бид ажлын чухал, хөдөлмөрийн мөлжлөггүй байхын чухлыг мэдрэхийн тулд жаахан өлсөж үзэх хэрэгтэй юм шиг.
Өлсөөд ирэхэд ухаараад ирнэ. Тийм ээ!
Нэг цагийнхаа ажлын хөлсөө ядаж нэг эргэцүүлдэг болно. Цагийн мэдрэмжтэй болно. Өмчгүйчүүдийн зардаг ганц нь болох хөдөлмөрөө цэнэгүй байгааг мэдэрч мэднэ. Тэгээд түүнийгээ цэнэтэй болгохын тулд үйлдвэрчний эвлэлээ үнэн байгуулж, үйл хэргээ үнэн өрнүүлж мэднэ. Мэргэшиж мэднэ. Ядаж бичиг үсэгт тайлагдсан нэгнээ удирдагчаа болгодог болно. ЖДҮ биш харин гадагшаа харсан ганц том үндэсний үйлдвэрийг бүтээхийг шаардаж мэднэ. Ажлын байрыг асууж мэднэ. Хийрхэгчийг таньж мэднэ. Шударга ёс гэж орилогчдын шударга бусыг бас мэдэрч мэднэ. Түмэн гавьяат яруу найрагч, буман олимпийн аваргаас илүүтэйгээр ганц шинэ мэдлэг, ганц шинэ чадвар,ганц шинэ технологи л улсад хэрэгтэй гэдгийг хаа хаанаа мэдэрч ухаарч мэднэ. Энэ мэтийг зөв, төв эхлэхэд энэ улс сэвхийтэл урагшилна. Тийм ээ! Угтаа бол энэ орон минь ядуу монгол биш харин баян монгол юм чинь. Бид л арчаагаа алдаж түүнийгээ ядуу, муухай харагдуулаад, бөмбөрцгийн доог болгоод байгаа болохоос биш.
Бидний ядуурал, доройтол иймд бидний ядмагхан зан авир, дорой сэтгэлгээ, хандлагад л оршиж байна. Үүнээс бас ч амархан салахгүй. Гэвч эрсдэлтэй авч, хамгийн дөт нэг зам бий. Өлсөх. Өлсөхөд ухаарал хурдан ирдэг.
Ц.Лувсандорж
2019 оны 3 дугаар сарын 4-ний өдөр
No comments:
Post a Comment