Боол биш сэтгэлгээ
Бүтээлч сэтгэлгээ, шүүмжлэгч сэтгэлгээ хоёрын ялгааг
барих хэрэгтэй.
Шүүмжилж байж байгаагаас өөр санааг олж харна. Тэр нь шинэ санаа, инноваци мөн. Түүнээс биш ямар ч үр өгөөжгүйгээр багш нар, эмч нар шиг, сувилагч нар, ер нь өнөөгийн монголд ажил хийж байгаа хүн шиг хөлсөө үргэлж урсгаад ажиллаж ядуураад, ядуурч ажиллаад байгааг бүтээлч сэтгэлгээтэй, хандлагатай, бүтээлч байна гэхгүй юм. Харин боол сэтгэлгээ болно.
Өнөөгийн монголчуудад шүүмжлэлт сэтгэлгээ маш чухал.Энэ нь хэрүүлч сэтгэлгээ гэсэн үг биш. Харин бүтээлч сэтгэхийн эх юм. Шинэ санааг олох, юмыг яаж сайжруулах вэ гэсэн утгаар бодох, сэтгэх, ном зүйн шинжилгээ хийх, хүн төрөлхтөн уг асуудлыг яаж шийдсэн байна, тэр нь ямар муу талтай байна гэх зэргийг эргэцүүлж, зэрэгцүүлж үзээд сайжруулах санал хэлэхийг л шүүмжлэлт сэтгэлгээ гэдэг юм. Мууг нь олж хараад сайныг бүтээхийг язгуур алхам нь тэр. Түүнээс биш ашиггүйгээр хөлсөө урсгаад ядуу, тарчиг байж дэлхийн доог болж явахыг бүтээлч сэтгэлгэчихлээ гэхгүй. Бүтээлч байна ч гэхгүй.
Шүүмжлэлт сэтгэлгээ боолын биш сэтгэлгээ юм. Ашиг өгөөжгүйгээр хөлсөө урсгах зогсох нь, харин, боолын сэтгэлгээ мөн. Боолын хандлага юм.
Бүтээлч сэтгэлгээ бол уг нь эрүүл саруул хүний язгуур сэтгэлгээ юм. Учир нь хүн бол илжиг уг нь биш.
Өнөө цагийн ихэнхи монголчуудыг эхлээд боолын биш сэтгэлгээтэй болгох. Тэгээд бүтээлч болгох хэрэгтэй. Үүний тулд багш нь, бас сайд нь боолынх биш байх ёстой.
Багш нарын нэг цагийн ажлын хөлсөө нэмэгдүүлэх энэ тэмцэл, эцэстээ, ирээдүйн монголыг шүүмжлэлт, бүтээлч сэтгэлгээтэй эрүүл саруул болгохын төлөө үйл юм.
Тэр цагт монголчууд хуулбарлах, хувилбарлах, хулгайлах дорд сэтгэлгээнээс бүрмөсөн ангижирч, бүтээлч монгол хүн, бүтээлч монгол компани, бүтээлч монгол сайд, бүтээлч монгол улс болсон байна.
Том зүйл жижгээс эхэлдэг гэж энэ.
Ц.Лувсандорж
2018 оны 6 дугаар сарын 26-ны өдөр
No comments:
Post a Comment