Хужаа, мангуу бүү хэл 7 тэрбумуулаа их адилхан
Фейсбүүкт энэ зургийн дор олон коммент байх юм. Тэр бүхэн нь бараг л нэг утгатай.
Комментийн гол санаа нь хужаа эмэгтэй байна гээд бараг "ингэж байвал" таарна гэсэн янзтай утга санаатай байх.
Энэ цагийн бид тань ер нь яаж сэтгээд, яачихаад байна аа!
Дэлхийн хүн бүр төрмөл байдлаар ч, олдмол ч байдлаар ч, бүтэц, хэлбэрээрээ ч маш их төсөөтэй, ижил юм. Энэ бол шинжлэх ухаан.
Энэ фото нь 21 зуунд эмэгтэй хүн ингэж амьдрах гэж зүтгэж яваагийн нэгэн бодит тохиолдлын нэгэн жишээ болно. Бас харуулж буй утгаар ч гунхаж яваад нь ч, гандаж яваад нь ч хичээл болох сайн талтай юм. Тэр утгаар ч фейсбүүкт оруулсан байгаа биз ээ.
Энэ дүрслэлийг уншихад ээж заяа, үр хүүхдийнхээ төлөө гэсэн эх хүний зүтгэл, хөлс л мэдрэгдэж байна.
Зургийг бүү хэл, хүнийг яс үндэс, гарал, угсаагаар нь ялгаварлан гадуурхаж үл болохыг үнэт зүйл болгосон үндэс хуультай энэ цагийн бид ер нь хэр зэрэг түүнийгээ үнэ цэнэ болгож байгаа юм бол доо. Энэ талаар эргэлзээ их төрдөг. Учир нь, бие биеэ хужаа байна гэж гүтгэх, дайрах нь хээв хэвийн л байх. Бас сүүлдээ фото зургийг хүртэл хужаа гэж дайрч довтолж мэдэх нь.
Эх хүний зовлон тээсэн ийм зургийг хүртэл хужаа болгоод "хужаа учраас энэ эмэгтэй зовж байг" гэх маягтай болтлоо хэт туйлшрал, хэт хийрхэл, хэт хөөрөл, хэт мунхаглалд нэрвэгдээд байгаа юм биш үү!. Хийрхлээ дарж үндсэн хуулиа нэг эргэлдүүлж үзбэл яасийм дээ.
Үндсэн хуулийн үг, үсэг, өгүүлбэр, заалт бүр тань бидний эрхэмлэх үнэт зүйл бус үү?
Дургүй л бол юуг ч хамаагүй хужаа болгодог энэ хийрхэл, нийгмийн сэтгэлгээний энэ өвчнөөсөө жаахан салж үндсэн хуулийн утга санаагаа эрхэмлэн үнэт цэнэ болговол ер нь яасийм дээ. Арай хэтэрч байгаа юм биш үү! Энэ тань зураг шүү дээ!
Япон сурч байхад нэг хятад оюутан гэр бүл хөх толботой Лувсандоржийг бүр зорьж ирээд "Миний хүү хөх толботой төрсөн" гээд л толбыг үзүүлж байсан нь л юм даг. Тэр хужаа гээд байгаа дунд тань тасархай хөх толботнууд бас байдаг л бололтой юм байна лаа шүү!
Дэлхийн 7 тэрбум хүнд биологи, генетикийн мөн чанараараа бие биеэ үзэн ядахаар ч тийм их ялгаа байхгүй юм. Харин ижил байдлаараа тэд илүү ижилсэх юм. Ийм учраас хүн төрөлхтөн гэж ярьж байгаа юм болов уу даа.
Дэлхий ийм байхад дэргэд хоёр улсынхан биеэ биеэсээ тийм их ялгаатай байж болдог л юм байх даа! "Үхэр шиг мангуу", " Өмхий шиг хужаа" гэх зэргээр бие биеэ цоллох хэмжээний ялгаа, зөрүү олон зууны хөрш монгол, хятад хоёрт л байдаг л юм байх даа! Сонин юм!!!
Харин мэдээж төрийн хар хайрцгийн ялгаатай бодлого гэж бол хаа хаана хэзээ ямагт байсаар ирсэн. Байх ч болно. Үүнийг харин цаг ямагт санаж байх хэрэгтэй юм.
Үрийнхээ төлөө амьдрахын төлөө тэгэж зүтгэх явахдаа мэдэлгүй шахуу л дуранд бууж зураг, түүх болж үлдсэн энэ эх хүн хужаа байх, мангуу байх; хятад байх, монгол байх нь бидэнд мөн чанар, утгын хувьд тийм ч чухал биш. Харин ээж, үрийн холбоо, одох, оршихын холбоо, түүгээр дамжсан хүмүн заяаны ижлийн холбоо нь нэн чухал юм. Энэ зурагт бидний хэсэг байна. Хэсэгт бүхэл нь, бүхэлд хэсэгт багтаж байдаг. Тэгэхээр энэ зовлон бас бидний зовлон, гуниг бус үү!
Энэ цагийнхан бидэнд бага хийрхэл, харин их эргэцүүлэл хэрэгтэй байна. Ингэхэд мэдээж их уншлага хэрэгтэй.
Ц.Лувсандорж
2018 оны 12 дугаар сарын 3-ны өдөр
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=204517890469316&set=a.106961320224974&type=3&theater
Фейсбүүкт энэ зургийн дор олон коммент байх юм. Тэр бүхэн нь бараг л нэг утгатай.
Комментийн гол санаа нь хужаа эмэгтэй байна гээд бараг "ингэж байвал" таарна гэсэн янзтай утга санаатай байх.
Энэ цагийн бид тань ер нь яаж сэтгээд, яачихаад байна аа!
Дэлхийн хүн бүр төрмөл байдлаар ч, олдмол ч байдлаар ч, бүтэц, хэлбэрээрээ ч маш их төсөөтэй, ижил юм. Энэ бол шинжлэх ухаан.
Энэ фото нь 21 зуунд эмэгтэй хүн ингэж амьдрах гэж зүтгэж яваагийн нэгэн бодит тохиолдлын нэгэн жишээ болно. Бас харуулж буй утгаар ч гунхаж яваад нь ч, гандаж яваад нь ч хичээл болох сайн талтай юм. Тэр утгаар ч фейсбүүкт оруулсан байгаа биз ээ.
Энэ дүрслэлийг уншихад ээж заяа, үр хүүхдийнхээ төлөө гэсэн эх хүний зүтгэл, хөлс л мэдрэгдэж байна.
Зургийг бүү хэл, хүнийг яс үндэс, гарал, угсаагаар нь ялгаварлан гадуурхаж үл болохыг үнэт зүйл болгосон үндэс хуультай энэ цагийн бид ер нь хэр зэрэг түүнийгээ үнэ цэнэ болгож байгаа юм бол доо. Энэ талаар эргэлзээ их төрдөг. Учир нь, бие биеэ хужаа байна гэж гүтгэх, дайрах нь хээв хэвийн л байх. Бас сүүлдээ фото зургийг хүртэл хужаа гэж дайрч довтолж мэдэх нь.
Эх хүний зовлон тээсэн ийм зургийг хүртэл хужаа болгоод "хужаа учраас энэ эмэгтэй зовж байг" гэх маягтай болтлоо хэт туйлшрал, хэт хийрхэл, хэт хөөрөл, хэт мунхаглалд нэрвэгдээд байгаа юм биш үү!. Хийрхлээ дарж үндсэн хуулиа нэг эргэлдүүлж үзбэл яасийм дээ.
Үндсэн хуулийн үг, үсэг, өгүүлбэр, заалт бүр тань бидний эрхэмлэх үнэт зүйл бус үү?
Дургүй л бол юуг ч хамаагүй хужаа болгодог энэ хийрхэл, нийгмийн сэтгэлгээний энэ өвчнөөсөө жаахан салж үндсэн хуулийн утга санаагаа эрхэмлэн үнэт цэнэ болговол ер нь яасийм дээ. Арай хэтэрч байгаа юм биш үү! Энэ тань зураг шүү дээ!
Япон сурч байхад нэг хятад оюутан гэр бүл хөх толботой Лувсандоржийг бүр зорьж ирээд "Миний хүү хөх толботой төрсөн" гээд л толбыг үзүүлж байсан нь л юм даг. Тэр хужаа гээд байгаа дунд тань тасархай хөх толботнууд бас байдаг л бололтой юм байна лаа шүү!
Дэлхийн 7 тэрбум хүнд биологи, генетикийн мөн чанараараа бие биеэ үзэн ядахаар ч тийм их ялгаа байхгүй юм. Харин ижил байдлаараа тэд илүү ижилсэх юм. Ийм учраас хүн төрөлхтөн гэж ярьж байгаа юм болов уу даа.
Дэлхий ийм байхад дэргэд хоёр улсынхан биеэ биеэсээ тийм их ялгаатай байж болдог л юм байх даа! "Үхэр шиг мангуу", " Өмхий шиг хужаа" гэх зэргээр бие биеэ цоллох хэмжээний ялгаа, зөрүү олон зууны хөрш монгол, хятад хоёрт л байдаг л юм байх даа! Сонин юм!!!
Харин мэдээж төрийн хар хайрцгийн ялгаатай бодлого гэж бол хаа хаана хэзээ ямагт байсаар ирсэн. Байх ч болно. Үүнийг харин цаг ямагт санаж байх хэрэгтэй юм.
Үрийнхээ төлөө амьдрахын төлөө тэгэж зүтгэх явахдаа мэдэлгүй шахуу л дуранд бууж зураг, түүх болж үлдсэн энэ эх хүн хужаа байх, мангуу байх; хятад байх, монгол байх нь бидэнд мөн чанар, утгын хувьд тийм ч чухал биш. Харин ээж, үрийн холбоо, одох, оршихын холбоо, түүгээр дамжсан хүмүн заяаны ижлийн холбоо нь нэн чухал юм. Энэ зурагт бидний хэсэг байна. Хэсэгт бүхэл нь, бүхэлд хэсэгт багтаж байдаг. Тэгэхээр энэ зовлон бас бидний зовлон, гуниг бус үү!
Энэ цагийнхан бидэнд бага хийрхэл, харин их эргэцүүлэл хэрэгтэй байна. Ингэхэд мэдээж их уншлага хэрэгтэй.
Ц.Лувсандорж
2018 оны 12 дугаар сарын 3-ны өдөр
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=204517890469316&set=a.106961320224974&type=3&theater
No comments:
Post a Comment