НЭГ ДОВНЫ МАНГАР,
АНГАР ХОЁР
Дов гуайнх хэдэн бортой юмсанж. Тэдний нэгийг нь Мангар,
нөгөөг нь Ангар гэх. Тэр гуай үе үе халахаараа
“Зүүн суганаас ургаж гарсан зүггүй энэ Мангар довоо зүүн жигүүрээр дэвшүүлнэ. Баруун
суганаас үсэрч унасан дэггүй тэр Ангар довоо, харин, баруун жигүүрээр дэвжүүлнэ ”
гээд л хаяа хаяа ханхалзан дэвж явдаг байсан аж.
Ажиж суухад, гэтэл, яах аргагүй л Мангар мангайн, Ангар ангайн торниод томроод байж. Гэвч бусад борууд нь тэдний энэ
мангайлт, ангайлтыг анзаарсан ч анзаараагүй дүр эсгэн, Дов гуайн хэлсэнд итгэн борви бохис хийлгүй зүтгэж явах. Ингэж явах нь
тэдэнд борчуудын жам ч юм шиг, зам ч юм шиг, зарц ч юм шиг, заяа ч
юм шиг л санагдах.
Томорч мангайсан Мангар довоо овоо овоо болгоно гэж
мангартана. Мангарын ингэж мангартах бүрд нь Ангар мангарт хүртэл чимх цэцэн
байж болохыг бүр умартан ангалзана. Энэ
бүрт дов зүүн талаасаа овоо овоожих бус харин баруун талаасаа их элэгдэж гүн жалгажина.
Торниж ангайсан Ангар довоо бүр сүмбэр уул болгоно гэж
ангалзана. Ангарын тэгэж ангалзах бүрд нь Мангар ангалзаа хүртэл чимэх чимэгтэй
байж болохыг тас мартан мангартана. Тэр бүрд дов баруун талаас өндийж ургах бус
харин зүүн талаас бүүр нурж бас л гүн жалгажина.
Нэг довны Мангар, Ангар хоёр ингэж л ээлжлэн мангартан
ангайж, ангалзан мангартсаар л. Дов ч жалгажсаар л. Борви
бохис хийлгүй зүтгэсэн борчууд ч доройтсоор л. Дов гуайнх ч бүүр дордсоор л. Дов гуай,
харин, үе үеэ больж, харин, бүр
өдөр бүр ихээр халуурсаар л, том томоор ханхалзсаар,
тэсэрч бүр үсэрч дэвсээр л.
Дов ч жалгажиж
гүнзгийрсээр л. Дов гуайнх ч дордож ядуурсаар л. Нэг довны Мангар, Ангар хоёр, харин,
улам
бүр улам улайрч үзэлцсээр л.
Аяа мунхаг яасан гаслам.
Ц.Лувсандорж
2018 оны 10 дугаар 21-ний өдөр
No comments:
Post a Comment