Багш нарын шаардлага, тэмцэл нийтийнх болчих вий
Багшийн цалинг нэмүүлэх хөдөлгөөний үүсэл, өрнөлийн дунд явахад олон зүйлийг олж мэдэрлээ. Хоёрыг энд сийрүүлэв.
Нэг. Энэ хөдөлгөөнийг өрнүүлэгч багш нар дотооддоо нэг цул, нэг бүхэл болсон байна лаа. Энэ нь дийлэшгүй хүч гэсэн үг. Өмнө боловсролын салбарын үндсэн ажилтан багш нар ингэж бүхэл, цул болж байсныг би лав санахгүй байна.
Хоёр. Энэ хөдөлгөөн нь "хийсэндээ таарсан цалин хөлс авдаг" байхыг шаардаж байгаагаараа хөдөлмөрөөрөө, хөлсөөрөө амьдардаг "ажилчин" анги, бас нийгэмд шударга ёсыг хий хийрхдэг бус харин түүнийг амьдралынхаа бодит үнэт зүйл болгон тэмцдэг, тээдэг шударга ёсны хөдөлгөөнийхөнд ч таалагдаж эхэлж байгаа нь багшийн энэ хөдөлгөөн нь дотоод төдийгүй бас өөрийнхөө гадаад хэсэгтэй нэг цул, нэг бүхэл болж байна.
Ингэснээр эцэстээ багш нарын "хийсэндээ таарсан цалин хөлс" авах энэ тэмцэл нь ерөөсөө, нийгэмд хөдөлмөрлөж, хөлсөөрөө амьдарч буй бүх хэсгийн нэгдмэл, бүхэл шаардлага болж хувирч байна.
Монголын ажилчин ангийн цөм болсон багш нарын энэ тэмцэл, шаардлагыг өмнө шигээ үл тоож үл болох нээ. Энэ тэмцэл, хөдөлгөөн дотоод хийгээд гадаад нэгслээрээ өмнөхөө шигээ биш байна. Энэ нь сэхээтний хувьсгалын очийг үсэргэчих гээд байна. Тохироо нь бүрдчих гээд байна.
Монголын ажилчин ангийн цөм болсон багш нар, сэхээтнүүд энэ тэмцлээс "өрний гинжнээс өөр алдах зүй үгүй" болчихсон нийгмийн нөхцөл байдалд ирчихээд байна. Үүнийг ном сударт хувьсгалын тохироо гэдэг бил үү!
Багш нарын "хийсэндээ таарсан цалин хөлс авах" энэ тэмцэл хөдөлгөөн хөлсөөрөө хөлсөө урсган хөдөлмөрлөж амьдардаг нийгмийн бүх бүлийн нэгдмэл шаардлага болж өрнөж мэдэх нь дээ.
Багшийн цалин нэмүүлэх энэ хөдөлгөөн, тэмцэл иймд нийгэмд шударга ёсыг бодитой тогтоохын төлөө нийтийн тэмцэл, хөдөлгөөн болж өрнөж мэдэх нь дээ.
Энэ байдлыг эрх мэдэлтнүүд онцгой анхаарч сэхээтний энэ шаардлагыг тусгаж өөрсдийгөө өөрчлөх нийгмийн зайлшгүй байдал бий болсон байна.
Монголын сэхээтэн хэсэг багш нарыг өмнөх шигээ боол, зарц мэтээр биш харин энэ цагийн монголын ажилчин ангийн цөм гэдгээр ухаарч, тэдний шаардлагыг биелүүлэхийн төлөө зүтгэх хэрэгтэй.
Эх үүсвэр дутаагүй. Харин эрүүл сэтгэлгээ дутаж байна.
Эс ингэвээс сэхээтний хувьсгалын оч эндээс үсэрчих гээд байна. Ер нь үсэрч байна.
Ц.Лувсандорж
2017 оны 9 дүгээр сарын 10-ны өдөр
Багшийн цалинг нэмүүлэх хөдөлгөөний үүсэл, өрнөлийн дунд явахад олон зүйлийг олж мэдэрлээ. Хоёрыг энд сийрүүлэв.
Нэг. Энэ хөдөлгөөнийг өрнүүлэгч багш нар дотооддоо нэг цул, нэг бүхэл болсон байна лаа. Энэ нь дийлэшгүй хүч гэсэн үг. Өмнө боловсролын салбарын үндсэн ажилтан багш нар ингэж бүхэл, цул болж байсныг би лав санахгүй байна.
Хоёр. Энэ хөдөлгөөн нь "хийсэндээ таарсан цалин хөлс авдаг" байхыг шаардаж байгаагаараа хөдөлмөрөөрөө, хөлсөөрөө амьдардаг "ажилчин" анги, бас нийгэмд шударга ёсыг хий хийрхдэг бус харин түүнийг амьдралынхаа бодит үнэт зүйл болгон тэмцдэг, тээдэг шударга ёсны хөдөлгөөнийхөнд ч таалагдаж эхэлж байгаа нь багшийн энэ хөдөлгөөн нь дотоод төдийгүй бас өөрийнхөө гадаад хэсэгтэй нэг цул, нэг бүхэл болж байна.
Ингэснээр эцэстээ багш нарын "хийсэндээ таарсан цалин хөлс" авах энэ тэмцэл нь ерөөсөө, нийгэмд хөдөлмөрлөж, хөлсөөрөө амьдарч буй бүх хэсгийн нэгдмэл, бүхэл шаардлага болж хувирч байна.
Монголын ажилчин ангийн цөм болсон багш нарын энэ тэмцэл, шаардлагыг өмнө шигээ үл тоож үл болох нээ. Энэ тэмцэл, хөдөлгөөн дотоод хийгээд гадаад нэгслээрээ өмнөхөө шигээ биш байна. Энэ нь сэхээтний хувьсгалын очийг үсэргэчих гээд байна. Тохироо нь бүрдчих гээд байна.
Монголын ажилчин ангийн цөм болсон багш нар, сэхээтнүүд энэ тэмцлээс "өрний гинжнээс өөр алдах зүй үгүй" болчихсон нийгмийн нөхцөл байдалд ирчихээд байна. Үүнийг ном сударт хувьсгалын тохироо гэдэг бил үү!
Багш нарын "хийсэндээ таарсан цалин хөлс авах" энэ тэмцэл хөдөлгөөн хөлсөөрөө хөлсөө урсган хөдөлмөрлөж амьдардаг нийгмийн бүх бүлийн нэгдмэл шаардлага болж өрнөж мэдэх нь дээ.
Багшийн цалин нэмүүлэх энэ хөдөлгөөн, тэмцэл иймд нийгэмд шударга ёсыг бодитой тогтоохын төлөө нийтийн тэмцэл, хөдөлгөөн болж өрнөж мэдэх нь дээ.
Энэ байдлыг эрх мэдэлтнүүд онцгой анхаарч сэхээтний энэ шаардлагыг тусгаж өөрсдийгөө өөрчлөх нийгмийн зайлшгүй байдал бий болсон байна.
Монголын сэхээтэн хэсэг багш нарыг өмнөх шигээ боол, зарц мэтээр биш харин энэ цагийн монголын ажилчин ангийн цөм гэдгээр ухаарч, тэдний шаардлагыг биелүүлэхийн төлөө зүтгэх хэрэгтэй.
Эх үүсвэр дутаагүй. Харин эрүүл сэтгэлгээ дутаж байна.
Эс ингэвээс сэхээтний хувьсгалын оч эндээс үсэрчих гээд байна. Ер нь үсэрч байна.
Ц.Лувсандорж
2017 оны 9 дүгээр сарын 10-ны өдөр
No comments:
Post a Comment